می‌پرسی از من اهل کجایم؟

می‌پرسی از من

اهل کجایم؟

من کولی‌ام، من دوره‌گرد ام

پرورده‌ی اندوه و درد ام.



بر نقشه‌ی دنیا نظر کن

با یک نظر از مرز کشورها گذر کن

بی‌شک نیابی سرزمینی

کان‌جا نباشد دربه‌در هم‌میهن من.



روح پریش خواب‌گردم

شب‌های مهتاب

در عالم خواب

بر صخره‌های بی‌کران آرزوها ره‌نورد ام.



با پرسش اهل کجایی

کردی مرا بیدار از این خواب طلایی

افتادم از بام بلند آرزوها

در پای دیوار حقیقت.



می‌پرسی از من

اهل کجایم؟

از سرزمین فقر و ثروت

از دامن پرسبزه‌ی البرز کوه ‌ام

از ساحل زاینده‌رود پر شکوه ‌ام

وز کاخ‌های باستان تخت‌جمشید.



می‌پرسی از من

اهل کجایم؟

از سرزمین شعر و عشق و آفتاب ‌ام

از کشور پیکار و امید و عذاب ‌ام

از سنگر قربانیان انقلاب ‌ام



در انتظاری تشنه سوزد چشم‌هایم

می‌دانی اکنون

اهل کجایم؟

ژاله به روایت تصویر: از زندگی خصوصی